Legoland

Weet jij hoe het universum in elkaar zit?

Ik sta even te strijken, Henk. Zit je nu alweer te drinken?

Nee, ik vroeg het mij gewoon af...

Nou, het is gelukkig simpel. Alles is gemaakt van atomen. Een soort Lego-steentjes. Jij, die fles jenever, je glas. En ook die rare lucht die uit je mond komt. Na een tijdje valt het allemaal uit elkaar en dan wordt van al die losse steentjes weer wat nieuws gebouwd.

Maar wie zet al die steentjes weer in elkaar dan?

Geen idee. God, Allah, de directeur van Hornbach. Als je het weet dan mag je het zeggen. Maar niet te stellig, hè? Meerdere waarheden op één kussen, daar slaapt de duivel tussen.

Dus als ik dood ben dan word ik een lamp? Of een struik andijvie?

Misschien wel allebei. Al lijkt mij een slecht functionerende lever in jouw geval meer voor de hand te liggen.

Maar dan zijn we allemaal één. Eén grote berg energie die alleen maar steeds van vorm verandert?

Ja, Henk. Eén grote berg alcohol-drinkende-energie die steeds van vorm verandert. Kijk maar naar je buik. Die is al begonnen.

Maar wacht even. Als we allemaal één zijn dan ben ik ook die Jurk van beneden.

Klopt. Maar als jij die Jurk van beneden bent dan geldt dat omgekeerd ook. Ik zou hem maar vast gaan waarschuwen want ik geloof niet dat hij graag met een kegel aan het ochtendgebed zit.

Verrek, zo had ik het nog nooit bekeken. Dus als ik tegen hem zeg dat hij terug moet naar zijn eigen land dan zeg ik eigenlijk tegen mezelf dat ik terug moet naar mijn eigen land?

Precies. Dat is niet alleen dom en onaardig. Het is ook nog eens overbodig. Hij is al in zijn eigen land. We wonen allemaal in Legoland.

Had iemand dat niet wat eerder kunnen zeggen? Loop ik al jaren tegen mezelf te schreeuwen dat ik terug moet naar mijn eigen land. Ik lijk wel een idioot.

Alles is één, Henk. Als je nou wat minder had gedronken dan had je dat voor je geboorte ook al tegen jezelf kunnen zeggen.

Maar als we allemaal één zijn dan is dat toch prachtig? Dan is er geen oorlog, geen racisme, geen ongelijkheid. Dat doe je jezelf toch niet aan?

En je bent je eigen urinoir. Sta je niet meer over de bril te pissen.

Maar als het zo eenvoudig is, waarom zien we mekaar dan niet als allemaal één?

Eerst nog even anderhalve meter afstand, Henk. Omdat het niet lukte heeft de natuur een pauze ingelast. Maar daarna mogen we het allemaal weer opnieuw proberen.